Spór pomiędzy przedsiębiorcami, a postępowanie dowodowe w procesie cywilnym.

Spór pomiędzy przedsiębiorcami, a postępowanie dowodowe w procesie cywilnym.

W praktyce postępowań cywilnych pomiędzy przedsiębiorcami częstym zjawiskiem jest opieranie powództwa jedynie o wystawioną przez powoda fakturę VAT. Zdarza się, iż przedsiębiorcy nie wskazują w treści pozwu innych wniosków dowodowych. Może to wiązać się z negatywnymi konsekwencjami w dalszym toku postępowania.

Zaznaczyć należy, iż zgodnie z poglądami orzecznictwa faktura sama w sobie stanowi  jedynie dokument prywatny, który zgodnie z art. 245 k.p.c. może stanowić dowód tego, iż osoba która podpisała dokument złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Innymi słowy, faktura świadczy jedynie o tym, iż powód uważa, że ma roszczenie względem pozwanego. W wyroku z dnia 7 listopada 2017 roku (II CNP 129/07) Sąd Najwyższy wskazał, iż nie sposób – w świetle art. 245  k.p.c. uznać, aby faktura VAT miała inną moc dowodową, niż inne dokumenty prywatne i przepisy prawa podatkowego w jakikolwiek sposób nie zmieniają tego, co wynika z treści art. 245 k.p.c. W każdym razie wyłącznie na podstawie faktury VAT nie sposób ustalić, że strony łączyła umowa określonej treści, jak i tego czy i w jakim zakresie umowa ta została zrealizowana.

Powyższe oznacza, iż kiedy jest prowadzony spór między przedsiębiorcami, pozwany w odpowiedzi na pozew lub sprzeciwie od nakazu zapłaty może skutecznie kwestionować zasadność wystawienia faktury jeśli powód nie wniósł o przeprowadzenie innych dowodów potwierdzających zawarcie umowy i jej realizację (jak. np. dokument umowy, zeznania świadków, listy przewozowe, protokoły odbioru itp.). Powód może wówczas liczyć jedynie, iż sąd rozpoznający sprawę umożliwi mu wystąpienie z nowymi wnioskami dowodowymi. W przeciwnym razie powództwo może zostać oddalone.

Odmiennie sytuacja wygląda wówczas, gdy faktura zostanie odpisana przez odbiorcę. Stanowi ona wówczas nie tylko dowód tego, iż pozwany potwierdził jej prawidłowość, ale jest również uważana za rachunek zaakceptowany przez dłużnika w rozumieniu art. 485 § 1 pkt 2 k.p.c., co pozwoli powodowi dochodzić swoich praw w drodze postępowania nakazowego. Biorąc pod uwagę, iż wydziały gospodarcze sądów dla miast Aglomeracji Śląskiej, w tym Zabrza są znacznie obciążone, rozwiązanie takie pozwoli wierzycielowi uzyskać szybsze zaspokojenie jego roszczeń lub choćby ich zabezpieczenie.

Radca prawny, Zabrze dnia 27 grudnia 2017 r.

Dodaj komentarz